Şirkete direkt para kazandırmayan birimlerde çalışanlar başkalarının derdine deva olmaya çalışırken, kendi dertlerini unuturlar. Tabir-i Caizse “Kelin İlacı Olsa..” durumunu bilfiil yaşarlar.
İnsan Kaynakları çalışanları şirketin performans değerlendirme, işe alım, eğitim, kariyer yönetimi süreçlerini yönetir. Derdi olanın derdini dinler, çalışanın anlattıklarına elinden bir şey gelmese de kulak verir, en azından ilgililere işittirir.
Hele ki kariyerinde mutlu olmayanlar, şirketin verdiğini az bulanlar, “O benden niye daha fazla alıyor?” diye soranlar.. İ.K’cının gündelik meşgalesidir bunlar..
Bu kadar duygusal emek veren insan kaynakları profesyonelleri acaba kendi kariyer planları için ne düşünüyor? Ne planlıyor? Mevcut durumlarından memnunlar mı? Memnun değillerse bunu kime söyleyecekler? Bu soruların cevabını hiç düşündü mü?
Çalıştığın şirkette satış departmanında olsaydın şirketin CEO’luğuna oynar üst kademeye geçebilirdin. Muhasebe-Finans bilgin zayıf olduğu için denetim kademelerine de çıkamazsın. Endirekt yoldan para kazandırıyor olabilirsin ama patronun “kasadan az çıkana değil, kasaya çok girene bakar..” İnsan Kaynakları çok az şirkette GMY düzeyinde temsil edilirken, CEO olanların sayısı 3-5 taneyi geçmez.
Başkalarının hayal dünyasını tasarlamasına yardımcı olurken, kendine yol çizememen üzücü değil mi? Üniversiteden bir hocam “Bilen uygular, bilmeyen anlatır” derdi.. Başkalarına kariyer planlama anlatırken kendi kariyerine yön veremeyen, CEO olmak için yolları çoktan tıkanmış bir insan kaynakları ile karşı karşıyayız.
İnsan Kaynakları profesyonellerine işi bıraktıktan sonra ne yapacaksın? Diye sorsam en çok alacağım cevap Danışmanlık şirketi kurmak, ikinci cevapsa kafe açmak olur herhalde. Bu kısır döngünün içinde rakipleri arasından sıyrılması çok zor, çünkü i.k’cı multidisipliner olarak yetiştirmemiştir kendini.
Satışı, pazarlamayı, muhasebeyi, tedarik zincirini, ticaret etiğini bilen girişimci İnsan Kaynakları profesyonellerine çok ihtiyaç var…
