Türkiye’de herkesten her şey olabilir. Mesela en iyi başbakanlar şu an evde haber seyrederken, en iyi hakemler kahvede maç izliyor.. Herhangi bir soru sorulduğunda “bilmiyorum” diyenlerin sayısı son derece az.. Bilmese de yorum yapan çok kişi ile karşılaştım. Türkiye’de herkes en az bir şeyin uzmanı, herkes en az bir şeyin yöneticisi hatta birçok şeyin direktörü halini almış. Devamını Oku
Eskiden mahalle maçları yapardım.. Akşam ezanı okunmadan eve girmem gerekirdi. Annem camdan “Hadi eve gelll !!” dediğinde “Anne beş dakika dahaaaaaaa..” diye ayak diretirdim. Şimdi PES turnuvalarında zamanı fütursuzca harcıyorum. Sanki zamanın tamamı bana aitmiş gibi.. Devamını Oku
Birçok şirkette eski çalışanların çoğunlukta olması mutluluk vericidir. Ancak bu mutluluk çalışan için durumu idare etmekten ibarettir. Aynı işyerinde uzun süre çalışmanın taşıdığı engeller iyileştirilmediği sürece büyük risk taşımaktadır. Devamını Oku
Bir sene-i devriyenin daha sonundayım.. Bu sene de istediğim gibi geçmedi. Hedeflerimi tutturamadım, hayallerimi gerçekleştiremedim, seneyi mutlu sonlandıramadım..
2014 başlarken bir sürü iyi dilek dilenmişti. Ama yıl bittiğinde dertliler yine dertli, yetimler yine yetim kaldı bu sene.. Yaşlılar yalnız, gençler umutsuz, aileler yine yorgundu.. Devamını Oku
Son dönemde kafamı nereye çevirsem “Kurumsal Firmalara Kiralık” ilanını görüyorum. Hatta muzurluk yapıp verilen numarayı arayarak “Kurumsallık ne demek?” diye sorasım geliyor.
Aslında mal sahibinin ne söylemek istediğini biliyorum: “Kirasını ödeyebilecek kiracı arıyorum..!” demek istiyor.. Ama garibim haklı.. Bugün kirasını “Koca cam binalara sahip” firmalar daha rahat ödeyebildiği için onlardan birisi müşterisi olsun istiyor..
